|
|
|
|
اگر ندیده بودم این روز های گند خفگی را ، با این شهر دود گرفته که آسمان و زمینش یکی شده ... هیچ وقت آن شب برگشت تو را التماس ماندن و برنگشتن نمی کردم... من هنوزطاقت ماندن و جنگیدن را بی تو ندارم ... نفست را که جا گذاشته باشی ،دیر یا زود سرفه های خشک بی نفسی همه را آزار خواهد داد ... کاش بود شب های سرد میش داغ تا حنا بر دستم بمالد و این غلیان احساس دیرینه با دیدن شجاعت وایمانت رنگ عقل به خود گیرد ... و ای کاش رمل های فکه ساعت شنی زمان را به ساعت کربلا بچرخاند ...
کجاست دهلاویه و ابر مرد زمان خود ، که علم و عرفان را به هم بیاویزد و با سوختش نور حق بتاباند بر ظلمت زمان ... کجاست اروند ...تا من بگویم که کنار اروند چه قدر انتظار کشیدم ...اروند ناخودآگاه انسان را منتظر می کند ... کجاست شلمچه تا داغ کربلا بر دل بگذارد ... کجاست آسمانش ،که نمی دانی در زمین نشسته ای یا در حصر آسمان و ملکوت سیر می کنی ... کجاست آن روزی که با شنیدن تفحص چند شهید گمنام همه ناگاه در یک سکوت ناخودآگاه بسوزند ... یادت هست گردان شهید صیاد را ...؟ آن وقت چه کسی این روزها نفس کم نمی یاورد ؟من ...؟
آه نوشت : طبیب دلتنگی را زهر دانسته ....با این حال اما گوارای وجودم این زهر شیرین که نوش هرشب ماست ... پی نوشت :این روزها که برای جنگیدن، حیات می طلبد و دو پا برای دویدن من خیال فتح نهایی باد را از سر انداخته ام .... پی نوشت 2:کدام کودک تازه به دنیا رسیده را دیده ای که بی دست های تو زمین گیر نشود . حتی با وجود آب هم دارم خفه می شوم وقتی هنوز شنا بلند نیستم ...باید خیال ساحل را از سر انداخت ...نه ؟
|
مدرسه دانشجویی قران و عترت ALL Links ArcHives نوشته های 1388 نوشته های 1389 نوشته های 1390 نوشته های 1391 بهاردربهشت 1391 بهار 1392 تاب ستان 1392 تابستان 1393 پاییز1393 زمستان 1393 پاییز 1394 تلفیق سوره ها تک خوشه مادرانگی LinkS اقلیــم احساس پلی هدی نردبان پرادو سوراران سامع سوم به نام سلام بی بال پریدن.. جان آشنا نجوای شبانه فلفل نمکی زینب سادات سکوت باران قیچی نو شکسته عطر ریحانه تسنیم نیلوفرانه مستور یا مسطور ؟ فماذا بعد الحق الا الضلال فقط برای تو مهدی جان گره از دیار سلمان-ره- فرستاده ای از آسمان بی کران رحمت غواصی در بحر قرآن گاه نوشت یک خانم معلم یا مالک الملک
Ðe$igNER
MOZHGAN |
