|
|
|
|
خندید و چهره گشود؛
مردی که برق حقیقت، چشم هایش را به سفیدی نشانده بود.
خندید و چهره گشود؛
که چون پیامبر ( ص) سرش را به سوی او بالا گرفت،
آن مرد تا دست های پیامبر ( ص ) دویده بود،
تا از خطوط صفحه دستان پیامبر ( ص )، همه حقیقت را به یکباره ببیند...
در باز شد و ناگاه: بسم الله الرحمن الرحیم عبس و تولی ان جاء ه الاعمی |
مدرسه دانشجویی قران و عترت ALL Links ArcHives نوشته های 1388 نوشته های 1389 نوشته های 1390 نوشته های 1391 بهاردربهشت 1391 بهار 1392 تاب ستان 1392 تابستان 1393 پاییز1393 زمستان 1393 پاییز 1394 تلفیق سوره ها تک خوشه مادرانگی LinkS اقلیــم احساس پلی هدی نردبان پرادو سوراران سامع سوم به نام سلام بی بال پریدن.. جان آشنا نجوای شبانه فلفل نمکی زینب سادات سکوت باران قیچی نو شکسته عطر ریحانه تسنیم نیلوفرانه مستور یا مسطور ؟ فماذا بعد الحق الا الضلال فقط برای تو مهدی جان گره از دیار سلمان-ره- فرستاده ای از آسمان بی کران رحمت غواصی در بحر قرآن گاه نوشت یک خانم معلم یا مالک الملک
Ðe$igNER
MOZHGAN |
