زیارت اول

راهروی رواق دارالحجه . نیم ساعت مانده به اذان مغرب و عشا. صدای همهمه ای که می شنوی از شور

جمعیت حرم است. امروز روز زیارت دوستان و معلمانم بود .

"خانومم نیا تو جا نیست " .

 همان حس همیشگی را دارم برگشتن به دیار و کاشانه . حرم بهشت است .

آمده ام بهشت . یک بهشت سفید پوش و پرهمهمه که خانومم نباید بیاید تو چون جا نیست .

خدایا ، اینجا جا نباشد اما همیشه پیش تو جا هست ،

 آن قدر که همه منتظریم تا بیست دقیقه ی دیگر اذان بگویند ...

حاج آقا شروع می کند : " ثواب دارد خانوم ها آب را از مقابل دستان ریخته بعد آب را که ریختند خوب دست

بکشند  . هیچ مستحبی جای واجب را نمی گیرد لذا لازم است آب به لای انگشتان برسد ..اگر انگشتر یا

ساعت دست  داشتید فقط کافی ست آب زیر آن برسد .دقت کنید که محل مسح سر و پا باید خشک باشد . "

ده دقیقه به اذان : نمازگزارانی که نمازشون شکسته ست دقت کنند که در صف اول قرار نگیرند .

بیست دقیقه بعد : اذان به طعم حرم امام رضا – علیه السلام - .

از گوش دادن به موسیقی و غنا بپرهیزید که این نفاق را در انسان می پروراند همانطور که آب گیاه را .

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم –

ساعت هشت شب  – از ظهر برف شروع به باریدن کرده تا الان . انگار از آسمان نقل می آید – صحن سقاخانه

روبروی گنبد – دفترم را باز می کنم :

این برف ها را به غنیمت بر می دارم

و این چشم ها را به زیباترین صحنه ی عالم غسل می دهم

گنبدتان امام  ، زیباترین صحنه ی عالم است

من امشب سردتر از همیشه می شوم ، چرا که محتاج هرم نور هدایتم ...

شبی که برف ها منور زده باشند در آن ،

شبی که نورش نور گنبد امام باشد روشن ترین روز عالم است

باشد که دلم آرام شود

زیارت دوم : به نیابت از فامیل و دوستان