بنویس ای قلم ... 

بنویس به نام پروردگار

بنویس به نام رب ، به نام فلق

قلم !   

بنویس به نام نور

بگذار نور ، سیاهی صفحه ی جهان را در خود آب کند ... 

بیا قلم !

 در  میان انگشتانم چرخی بزن و تمام کلمات  آسمان را نثار زمین کن

بگذار گیاه در نفس های کلماتت جان دوباره یابد

و ابر ها در میان کلماتت هزار بار ببارند و ببارند ... 

بگذار کلماتت بشوند همه تمنا

تمنا ی زمین از آسمان ... 

بگذار جوهرت با خالصانه ترین اشک ها در آمیزند و نفست به کلمات بی جانت ،

جان ببخشند .

 قلم در میان انبوه کلمات شکسته ای ؟  

پس بیا و با آخرین رمق جوهرت طوفانی بر پا کن ... 

بیا و در جنبش ذرات ، هیاهو بر پا کن ... 

بنویس با آخرین رمق جوهرت و با نهایت شکستگی ات ... 

بنویس به نام رب ... 

ربی ...