و چون "اُذُن" به انتظار "اذان "ِحرم نشسته بود ،

قلب ،

چون نور بر نور ،

مدام با عطر حرم وضو می گرفت ...

پ.ن :

هر لحظه چشم هایش را به "ودیعه " می نهاد چون وقت زیارت "وداع" بود ....