|
|
|
|
کودکم ... ، کوچکم ... ، آرام بگیر ... می دانم پریشانی این قدر دندان بر لب نگیر ، لبان کوچکت دامانم را خونین کرده ... این قدر محکم مشتت را بر این دیوار سرد مکوب ! کدامین دیوار تحمل مشت های کوچکت را دارد ... آرام بگیر ! مبادا دیوار فرو ریزد ... دل منم خونست بیش از این خونش مکن . فریاد بزن ولی خود را چنگ مزن ... قدری بر این بی حالی من رحم کن ... پریشانی ، می دانم ... قدری آرام بگیر ... قدری تحمل کن لااقل بگذار صورت خونینت را ، چادر لای پاهایت را جمع کنم ... می افتی ... قدری آرام بگیر عزیز دلم ...پاره تنم ... به چه این قدر با بغض نگاه می کنی و دلم را آتش می زنی ؟ قرآن را با آن لبان کوچکت بوسه باران می کنی و دستی بر قطره اشکت می کشی ... می دانم در دلت چه غوغاییست دخترکم ... می دانم رنجیدی در این برهوت بی آدمی ... می دانم خون جگر خوردی از ابلهی این ابلهان که نوری به این عظمت را می خواهند با دهان خود خاموش کنند . ولی از کاسه ی صبرت هم بی خبر نیستم ... می دانم اکنون که قدری آرام گرفته ای برای چه دستانت را به زیر چادر بلند کرده ای ... می دانم چه زمزمه می کنی و کدامین بغض فرو خورده را باز بر چشم جاری می سازی . حال من هم دست کمی از تو ندارد ... آرام باش جگر گوشه ام خدا با ماست ... و حجتش خواهد آمد ... می آید ... می آید ... دخترکم ...
|
مدرسه دانشجویی قران و عترت ALL Links ArcHives نوشته های 1388 نوشته های 1389 نوشته های 1390 نوشته های 1391 بهاردربهشت 1391 بهار 1392 تاب ستان 1392 تابستان 1393 پاییز1393 زمستان 1393 پاییز 1394 تلفیق سوره ها تک خوشه مادرانگی LinkS اقلیــم احساس پلی هدی نردبان پرادو سوراران سامع سوم به نام سلام بی بال پریدن.. جان آشنا نجوای شبانه فلفل نمکی زینب سادات سکوت باران قیچی نو شکسته عطر ریحانه تسنیم نیلوفرانه مستور یا مسطور ؟ فماذا بعد الحق الا الضلال فقط برای تو مهدی جان گره از دیار سلمان-ره- فرستاده ای از آسمان بی کران رحمت غواصی در بحر قرآن گاه نوشت یک خانم معلم یا مالک الملک
Ðe$igNER
MOZHGAN |
